Σημείωση:

Η δεύτερη επέμβαση του Παναγιωτάκη, η πρώτη στην καρδούλα του, έγινε από τον κύριο Αζαριάδη στο Αγία Σοφία λίγες μέρες αργότερα, τον Αύγουστο του 2004. Σύντομα αποδείχθηκε ότι η επέμβαση ήταν ανεπιτυχής και κρίθηκε αναγκαία η μετάβασή του σε νοσοκομείο του εξωτερικού – έτσι βρεθήκαμε στο Royal Brompton Hospital του Λονδίνου όπου παραμείναμε από τις 27 Σεπτεμβρίου 2004 ως τις 3 Ιουνίου 2005. Ο Παναγιωτάκης είδε για πρώτη φορά το δωμάτιό του σε ηλικία 10 μηνών, εγκαίρως για να γιορτάσουμε τα πρώτα του γενέθλια (επιτέλους) στο σπίτι.

Η ζωή του Παναγιωτάκη από τους 10 του μήνες ως τα 9 του χρόνια που έπαψε να ανασαίνει ήταν για μας μια καθημερινή γιορτή.

Στόχος αυτού του ιστοχώρου είναι να παρουσιάσει την απίστευτη περιπέτεια και τις απάνθρωπες δοκιμασίες που περνούν οι νεαροί καρδιοπαθείς στη Χώρα του Ποτέ, όμως κάθε δημοσίευμα απαιτεί από τον συγγραφέα – μπαμπά να επιστρέψει στις μέρες της οδύνης, να ξαναζήσει νοερά την περιπέτεια για να μπορέσει να την αποτυπώσει σε κείμενο. Αυτή είναι μια εξαιρετικά επίπονη και ψυχοφθόρα διαδικασία και θα πάρει ίσως αρκετό καιρό.

Πολλές φορές δεν μπορούσα να γράψω όπως θα ήθελα, από φόβο μην εκθέσω κάποιον γιατρό ή δημόσιο λειτουργό του οποίου την ανάγκη θα έχει ο Παναγιωτάκης. Τώρα όμως που ο Παναγιώτης δεν ζει, δεν έχω ανάγκη κανένα και τα χέρια μου είναι λυτά. Μείνετε συντονισμένοι, η συνέχεια έχει ζωηρό ενδιαφέρον.