Η Εβελίνα το μαθαίνει

Το πρώτο βράδι που γεννήθηκε ο μπεμπουλίνος μας δε με άφησαν να μείνω στο μαιευτήριο. Είναι κοινή πρακτική έμαθα, το κάνουν σε όλους. Γύρισα σπίτι λοιπόν, ανυπομονώντας να περάσουν οι ώρες και τα λεπτά μέχρι να ξημερώσει η επόμενη μέρα. Δε με χωρούσε ο τόπος. Ούτε να καθήσω ήθελα, ούτε να μείνω όρθιος. Όλο μου το είναι ήταν ένας μπεμπουλίνος, ένα τόσο δα πλασματάκι. Κατέβηκα στον πεθερό...  [διαβάστε το]

Τα πρώτα σύννεφα

Ένας λόγος που μας άρεσε το Έλενα ήταν ότι θα έχουμε το μωράκι μας μαζί στο δωμάτιο. Καλό είναι και το μονόκλινο που παίρνεις σε ανθρώπινη τιμή, δε λέω, αλλά το νεογέννητο μωράκι δίπλα στη μαμά του είναι θέαμα που δε χορταίνεις να το βλέπεις! Την επόμενη μέρα που γεννήθηκε ο μπέμπης μας λοιπόν, ανυπομονούσαμε να τον φέρουν στο δωμάτιο. Το πρωί απλώς ανυπομονούσαμε και διαρκώς ρωτούσαμε...  [διαβάστε το]

Η γέννηση

30 Ιουλίου 2004 Μαιευτήριο Έλενα Ιατρός: Γ. Φαρμακίδης Ένα πρωινό σαν όλα τα άλλα. Οι πελάτες απαιτητικοί όπως πάντα, οι δανειστές απαιτητικοί όπως πάντα, και οι οφειλέτες άφαντοι, όπως πάντα. Είχα σχεδόν ξεχάσει ότι η Εβελίνα ήταν έγκυος στην τελευταία εβδομάδα. Κανονικά θα έπρεπε να κυκλοφορώ με το κινητό κολλημένο στο αυτί μου, αλλά εκείνη τη μέρα είχα τόση δουλειά που ξεχάστηκα. Φρόντισε...  [διαβάστε το]