Η περιπέτεια του μικρού Οδυσσέα

Η περιπέτεια του μικρού Οδυσσέα

Η εταιρεία παραγωγής L&C σε συνεργασία με το Σύγχρονο Θέατρο αφιερώνουν την διαδραστική παιδική παράσταση «Η περιπέτεια του μικρού Οδυσσέα» το Σάββατο 22 Μαρτίου 2014 στις 11:00 στον 9χρονο Παναγιώτη Σεϊντάνη και προσφέρει όλα τα έσοδα στον Οργανισμό «Το Χαμόγελο του Παιδιού» για τη στήριξη παιδιών με καρδιοπάθεια και της νεοσυσταθείσας ομάδας «ο μικρός Παναγιώτης». Λίγα λόγια για την...  [διαβάστε το]

9 ετών για πάντα

28/11: Ο μικρός Παναγιώτης ήταν ένας ήρωας και έδινε επικές μάχες για 9 ολόκληρα χρόνια, όμως ο δεινόσαυρος αποδείχθηκε τελικά ισχυρότερος. Από σήμερα τα ξημερώματα ο Παναγιωτάκης μας δεν ανασαίνει πια… 29/11: Αύριο Σάββατο 30 Νοεμβρίου στις 11:00 το πρωί θα αποχαιρετήσουμε τον μικρό ήρωα στην εκκλησία του Αγίου Στεφάνου, και στη συνέχεια θα τον συνοδεύσουμε ως την τελευταία του κατοικία....  [διαβάστε το]

“Μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ”

Η δασκάλα του Παναγιώτη ζήτησε από τα παιδιά στην τάξη να γράψουν μια σύντομη έκθεση με θέμα “Μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ”. Διαβάστε τι έγραψε ο μικρός Παναγιώτης: 12/10/2012 Αγαπητό μου ημερολόγιο, δε θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα που πήγα στην Αγγλία. Πήγα τον Ιούνιο στην Αγγλία να δουν οι γιατροί την καρδιά μου και τον βηματοδότη μου. Και να δουν αν μου ξαναρχίσουν το υπερθερμιδικό γάλα....  [διαβάστε το]

Εβδομάδα 3

Ο Peter Pan στο Great Ormond Street Hospital

– “Μπαμπά, γιατί εδώ στην Αγγλία οι νοσοκόμες φοράνε γάντια όταν μου κάνουν ένεση;” Τι μπορεί να απαντήσει κανείς σε μια φαινομενικά τόσο απλή ερώτηση; Όλο το προσωπικό του Royal Brompton Hospital είναι τόσο προσεκτικό, απολυμαίνουν απαρέγκλιτα τα χέρια τους μεταξύ ασθενών και φορούν απαραιτήτως γάντια πριν εκτελέσουν κάποιο χειρισμό (ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να αλλάξουν απλώς το γάλα...  [διαβάστε το]

Εβδομάδα 2

Cromwell Hospital

Όσα νοσοκομεία έχουμε γυρίσει με τον Παναγιώτη στο Λονδίνο με κάνουν να αισθάνομαι ότι κατάγομαι από τριτοκοσμική χώρα. Θέλεις η καθαριότητά τους (δοκιμάστε να επισκεφτείτε τουαλέτα ελληνικού δημόσιου νοσοκομείου και αν βρείτε χαρτί υγείας ή κάλυμμα στη λεκάνη και όλα υποδειγματικά καθαρά, όπως αρμόζει σε ένα νοσοκομείο, εγώ θα το αναφέρω εδώ ως φωτεινή εξαίρεση), θέλεις η εργονομία...  [διαβάστε το]

Σαββατοκύριακο στο Λονδίνο

Dulwich Park

Το δωμάτιο του ξενώνα στο Royal Brompton Hospital είναι πολύ μικρό για να είναι συναρπαστικό στα μάτια ενός 7χρονου παιδιού, πόσο μάλλον να το περιορίσει ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο. Το Σάββατο η Εβελίνα πήγε τον Παναγιώτη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας που είναι 10 λεπτά με τα πόδια από το νοσοκομείο. Ο Παναγιώτης ξετρελλάθηκε βέβαια με τους “ζωντανούς” δεινόσαυρους και όλα τα μεγάλα ζώα,...  [διαβάστε το]

Εβδομάδα 1

Είναι ωραίο να ξέρεις ότι το παιδί σου βρίσκεται σε καλά χέρια και τίποτε δεν αφήνεται στην τύχη. Όλα έχουν το κόστος τους όμως. Ας κάνω μια σύντομη επισκόπηση του τελευταίου έτους, όχι τίποτε άλλο, αλλά για να τα γράψω κάπου και να βεβαιωθώ ότι δεν μου διαφεύγει κάτι. Το περασμένο καλοκαίρι ήρθαμε στο Λονδίνο για τον καθιερωμένο ετήσιο έλεγχο από τον καρδιολόγο του μικρού, τον κύριο...  [διαβάστε το]

Ημέρα 2 – ενδονοσοκομειακή διασκέδαση

Είναι εκπληκτικές οι προσπάθειες που καταβάλλει όλο το προσωπικό στο Royal Brompton Hospital για να διατηρήσει το ηθικό των παιδιών ψηλά ώστε να τα βοηθήσει να αντιμετωπίσουν ευκολότερα τα θέματα υγείας που τα βασανίζουν. Το προσωπικό του School Room της παιδοκαρδιολογικής κλινικής περιφέρεται σήμερα με δύο κιθάρες στους θαλάμους και διασκεδάζει τα παιδάκια. Το βίντεο που ακολουθεί είναι από το...  [διαβάστε το]

Η δεύτερη επέμβαση

Η δεύτερη επέμβαση

Σημείωση: Η δεύτερη επέμβαση του Παναγιωτάκη, η πρώτη στην καρδούλα του, έγινε από τον κύριο Αζαριάδη στο Αγία Σοφία λίγες μέρες αργότερα, τον Αύγουστο του 2004. Σύντομα αποδείχθηκε ότι η επέμβαση ήταν ανεπιτυχής και κρίθηκε αναγκαία η μετάβασή του σε νοσοκομείο του εξωτερικού – έτσι βρεθήκαμε στο Royal Brompton Hospital του Λονδίνου όπου παραμείναμε από τις 27 Σεπτεμβρίου 2004 ως τις 3 Ιουνίου...  [διαβάστε το]

Η πρώτη επέμβαση

Η δεύτερη επέμβαση

Η υφή του χρόνου είχε αλλάξει για μας. Δεν τον μετρούσαμε πια με μέρες, ώρες, λεπτά ή δευτερόλεπτα. Δεν είχαν καμία σημασία για μας οι δείκτες του ρολογιού. Ο χρόνος είχε αποκτήσει καινούργιο νόημα και τα ρολόγια δεν ήξεραν πώς να τον μετρήσουν. Είχαμε ανακαλύψει ότι για μας ο χρόνος πέρναγε με ανάσες. Στις δύο φορές που μας επέτρεπαν να βλέπουμε το σπουργιτάκι μας κάθε μέρα, παρατηρούσαμε...  [διαβάστε το]